Kościół p.w. Świętej Trójcy
 |
 |
Kościół Trójcy Świętej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wałbrzych-Południe diecezji świdnickiej. Znajduje się w dzielnicy Boguszów.
Obecna świątynia została wybudowana w stylu barokowym w latach 1722 - 1723. Była remontowana i przebudowywana w XVIII i XIX wieku. Wzniesiono ją jako murowaną z cegły i otynkowaną. Kościół posiada plan krzyża łacińskiego, składa się z jednej nawy, trójbocznie zamkniętego prezbiterium i wieży od strony zachodniej. Wyposażenie wnętrza świątyni jest dość bogate, ale pochodzi głównie z końca XIX wieku. Należą do niego m.in. ambona z przełomu XVIII i XIX wieku, ołtarz główny wykonany w 1887 roku, chór, podparty drewnianymi toskańskimi kolumnami, datowany na rok 1823 oraz neoklasycystyczny prospekt organowy wykonany około 1890 roku.
Na zewnętrznej, południowej ścianie, wmurowane są barokowe i klasycystyczne epitafia. Od frontu, widoczny jest neobarokowy szczyt spływowy, zakończony półkolistą konchą i ozdobiony wazonem. W wieży świątyni umieszczone są trzy dzwony; jeden z 1924 roku i dwa odlane po 1945 roku
- Tekst pochodzi z portalu Wikipedia
Parafialny kościół katolicki, usytuowany przy pl. Jana Pawła II. To najcenniejsza zabytkowa budowla miasta. W 1525 r. górnicy boguszowscy ufundowali w tym miejscu drewniany kościół, użytkowany przez katolików. W 1710 r. zniszczył go pożar. Obecna budowla wzniesiona została w stylu barokowym w latach 1722 - 1723. Remontowany i przebudowywany w XVIII i XIX wieku. Jest to świątynia murowana z cegły, tynkowana. Zbudowana na planie krzyża łacińskiego, jednonawowa, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium i wieżą od zachodu. Wyposażenie wnętrza kościoła dość bogate, przeważnie jednak z konca XIX w. Uwagę zwraca zwłaszcza ambona z przełomu XVIII i XIX wieku oraz ołtarz główny z 1887 r. Interesujący jest tez chór, wsparty na drewnianych toskańskich kolumnach, datowany na rok 1823 oraz neoklasycystyczny prospekt organowy pochodzący z ok. 1890 r.
Na zewnątrz kościoła - w jego ścianach od strony południowej, wmurowane są barokowe i klasycystyczne epitafia. Uwagę zwraca - widoczny od frontu, neobarokowy szczyt spływowy, zakończony półkolistą konchą i ozdobiony wazonem. W wieży kościoła znajdują się trzy dzwony; jeden z 1924 r. i dwa powojenne.
- Tekst pochodzi z portalu fotopolska.eu
Epitafium Carla Actza † 1820
Barokowe epitafium Carla Gottloba Actza, urodzonego 29 listopada 1759 roku a zmarłego 4 maja 1820 roku.
Barokowe epitafium
Przepiękne barokowe epitafium ale całkowicie nieczytelne.
Epitafium Johanna Erdmengera † 1826
Barokowe epitafium Johanna Gottfrieda Erdmengera urodzonego 25 lipca 1777 roku w Blankenhain koło Eisleben. Jego pierwszą żoną była Elisabeth Conrath, którą poślubił 25 listopada 1800 roku. Przeżył z nią 8 lat 7 miesięcy i 2 dni. Doczekali się piątki dzieci, czterech synów i jednej córki. Po jej śmierci 3 listopada 1809 roku zawarł powtórnie związek małżeński z Rosiną Ihim z Sobięcina. Przeżył z nią 16 lat 3 miesiące i 5 dni. Doczekali się 3 synów i 1 córki. Johann zmarł 18 maja 1826 roku w Boguszowie w wieku 54 lat 9 miesięcy i 5 dni.
Epitafium Georga Lorentza † 1689
Epitafium Georga Lorentza, mieszczanina i stolarza, urodzonego 23 grudnia 1639 roku. Jego żoną była Barbara Lorentz zd. Weltin, urodzona w 1845 roku we Wrocławiu. Przeżyli ze sobą 25 lat i 13 tygodni, wychowując wspólnie 4 synów i 5 córek. Georg zmarł 9 sierpnia 1689 roku w wieku 49 lat i 33 tygodni. Żona przeżyła go o 20 lat umierając 7 maja 1710 roku w wieku 65 lat.
Nagrobek Carla Dietricha † 1885
Nagrobek duszpasterza, który przez 25 lat posługiwał w tutejszym kościele. Urodził się 3 listopada 1825 roku a zmarł 23 lipca 1885 roku.
Nagrobek Rudolfa Fröhlich † 1936
Przepiękny drewniany nagrobek tutejszego proboszcza Rudolfa Fröhlich, urodzonego 27 lipca 1888 roku a zmarłego 28 lutego 1936 roku.
HIER RUHT
IN GOTT
PFARRER
RUDOLF
FRÖHLICH
* 27. 07. 1888
† 28. 02. 1936
Epitafium rodziny Pischel
Barokowe epitafium Anny Elisabeth Luptolg zd. Pischel, żony Antona urodzonej 7 lutego 1699 roku i zmarłej 12 stycznia 1757 roku w Boguszowie oraz Johanny Elisabeth Pischel, urodzonej 25 sierpnia 1731 roku i zmarłej 28 lipca 1755 roku w wieku 24 lat.